Om welk merk gaat het?
Van welk bedrijf?
In eerste instantie Proctor & Gamble. Tegenwoordig is het merk eigendom van Kellogg's.
Sinds?
1968.
Uitgevonden door?
Fredric J. Baur en Alexander Liepa.
Hoe maakte de wereld kennis met Pringles?
Waar je je als mens al niet druk om kunt maken: Proctor & Gamble (P&G) krijgt halverwege de twintigste eeuw regelmatig klachten over de staat van de chips die het Amerikaanse concern verkoopt. Consumenten ergeren zich bijvoorbeeld groen en geel aan gebroken en kruimelende chips in de zak of het vettige en muffe gehalte van populaire aardappelsnacks, zo blijkt uit een consumentenonderzoek. Dat moet anders kunnen, vindt P&G. Het bedrijf vraagt Fredic Baur om hiervoor een alternatief te bedenken. De scheikundige is ruim twee jaar bezig met het project, maar heeft uiteindelijk – zo denkt hij – de perfecte oplossing gevonden.
Baurs chip is een gefrituurde mix van aardappelpuree, maïs en deeg. De chips worden machinaal in een zadelachtige vorm gegoten en gesneden, zodat ze eenvoudig op elkaar te stapelen zijn en zo de kans op breken wordt verkleind. Ook de uitvinding van de kartonnen koker waarin de chips worden verpakt, staat op naam van Baur. Zowel voor de zadelachtige chipsvorm als de unieke verpakkingswijze heeft de scheikundige patent aangevraagd (en gekregen). Het enige wat Baur niet lukt – en wat toch enigszins cruciaal is als het om een eetbaar product gaat – is het vinden van een goede manier om de chipsschijfjes op smaak te brengen.
P&G roept hiervoor de hulp in van een andere werknemer, onderzoeker Alexander Liepa, die halverwege de jaren '60 Baurs eerdere werk evalueert en hier opnieuw mee aan de slag gaat. Hem lukt het wel om de chips smakelijk te maken (hij wordt volgens het bijbehorende patent dan ook officieel beschouwd als Pringles-uitvinder), waarna P&G groen licht geeft om het product op de markt te brengen. Over de naam die aan de chips worden meegegeven, Pringles, doen tegenwoordig verschillende verhalen de ronde. Volgens de bekendste theorie woonden ten tijde van de productlancering twee P&G-medewerkers op Pringle Drive in Cincinatti en paste de naam 'Pringle' goed bij een aardappelsnack.
In 1968 liggen de eerste bussen Pringles in de schappen van Amerikaanse winkels, maar een groot succes kun je het niet noemen. Consumenten reageren tegen alle verwachting in eerste instantie weinig positief op het vernieuwende product, waarna P&G zich afvraagt of ze een flop in handen hebben en overweegt om de stekker uit het nog jonge merk te trekken.
In 1980 krijgt Pringles een laatste kans. Nadat de smaak is aangepast, zet P&G het product opnieuw in de markt en investeert daarbij ook in een hippe reclamecampagne, waarin de nadruk wordt gelegd op de bijzondere smaak. De campagne (en de vernieuwde smaken) slaat deze keer wél aan en langzaam maar zeker verovert Pringles steeds meer terrein. Eind jaren '90 brengt het merk al meer dan een miljard dollar per jaar op.
Waarin onderscheidde het merk zich van de concurrentie?
De eerder beschreven zadelachtige vorm van de snack en verpakking (op elkaar gestapeld in een kartonnen koker) zorgen ervoor dat Pringles tussen alle traditionele chipszakken zeker opvalt. De aandacht van de hongerige consument is daardoor snel getrokken. Daarnaast is dit succesverhaal een bijzonder voorbeeld van het gezegde 'de aanhouder wint'.
Ondanks het feit dat Pringles in eerste instantie geen verkoopsucces is, zet P&G het product niet zomaar resoluut aan de kant. In plaats daarvan werkt het bedrijf hard aan het vinden van een oplossing voor het belangrijkste kritiekpunt: de smaak. Daarna krijgt het merk een tweede kans om zich te bewijzen. En overtreft vervolgens alle verwachtingen.
De toenmalige vicepresident bij de food-afdeling van P&G, Charles Jarvie, kan zich de omslag nog goed herinneren. "Toen ik daar dertig jaar geleden werkte, was het [merk Pringles, red.] dood", aldus Jarvie in een interview met de New York Times. "Het is een goed voorbeeld van dat niet te snel opgeven in sommige gevallen loont."
Begaat het merk ook wel eens een blunder?
Zoals vrijwel ieder bedrijf slaat ook Pringles wel eens de plank mis. In de herfst van 2012 was het nog raak. Het chipsmerk heeft zoals je misschien wel weet diverse smaken in haar assortiment die per werelddeel kunnen verschillen. Naast standaardsmaken zoals Original, Paprika en Cheese & Onion zitten daar ook aardig wat exotisch klinkende smaken tussen.
Denk aan Tomato & Mozzarella, Crunchy Dill, Spanish Salsa Pizza, Cheese & Bacon of Jalapeno. Pringles, nooit te beschieden om iets nieuws proberen, lanceert eind 2012 - met het oog op de naderende feestdagen – drie 'special editions' in de Verenigde Staten: Pumpkin Pie Spice, White Chocolate Peppermint en Cinnamon & Sugar.
Als startende ondernemer heb je vaak aanvullende financiering nodig. De Rabobank biedt starters mogelijkheden om een bedrijf te financieren.
Pringles verkijkt zich alleen op het feit dat de meeste mensen chips zien als een hartige snack en dus niet massaal beginnen te watertanden bij het idee van een portie chips dat smaakt naar witte chocolade (met een snufje pepermunt). De Huffington Post waagt zich aan een smaaktest, maar was op zijn zachtst gezegd 'not amused'.
Geen van de smaken kan rekenen op enthousiaste reacties, maar vooral de witte chocolade- en pepermuntvariant moet het in het artikel ontgelden: "Niemand in het testpanel durfde het aan een tweede hap te nemen. (...) Stel je een fles mondwater voor dat ver over de houdbaarheidsdatum is en vervolgens rijkelijk over een stapel Pringles wordt gesprenkeld. Kort samengevat: dit was helemaal fout-fout-fout-fout-fout."
Hoe staat Pringles er nu voor?
Baur, die begin jaren ’80 met pensioen gaat, overlijdt in mei 2008 op 89-jarige leeftijd. Zijn nabestaanden geven gehoor aan zijn allerlaatste wens en - dit is echt geen broodjeaapverhaal - begraven een deel van zijn as in een Pringles-koker. Deze verpakking wordt vervolgens naast de rest van zijn as (in een 'normale' urn) begraven.
Pringles is sinds 2012 eigendom van Kellogg's. Deze verkoop heeft wat voeten in de aarde gehad, omdat het chipsmerk in eerste instantie voor anderhalf miljard dollar verkocht zou worden aan Diamond Foods, producent van onder meer de ook in Nederland verkrijgbare Kettle Chips. Maar wanneer aan het licht komt dat er bij Diamond Foods mogelijk gerommeld is met de boekhouding, trekt P&G (de toenmalige eigenaar) zich terug uit de deal.
Een nieuwe koper wordt gevonden in ontbijtgranenfabrikant Kellogg's, die mogelijkheden ziet om met Pringles een bredere doelgroep aan te spreken en het chipsmerk voor 2,7 miljard dollar overneemt van P&G. Kellogg's wordt door de aankoop in één klap een van de grootste snackproductenten ter wereld. Afgezien van de 'Holiday Pringles'-flater lijkt Kellogg's met Pringles een goede koop te hebben gedaan.
Dat zie je terug in de cijfers van het bedrijf. In het vierde kwartaal van 2013 zorgt Pringles ervoor dat Kellogg's het financiële jaar relatief goed afsluit, ondanks het feit dat de ontbijtgranenmarkt wel eens betere tijden heeft gezien. Dankzij de veelbelovende resultaten in het snacksegment blijft de schade beperkt tot een omzetdaling van 1,7 procent (naar een omzet van 3,5 miljard dollar). Pringles zijn tegenwoordig verkrijgbaar in meer dan veertig landen over de hele wereld, waaronder Noord-Amerika, Europa en Azië. Een fabriek in het Belgische Mechelen produceert de chips voor de Europese markt.
Videos
Hoe worden Pringles gemaakt? Een kijkje achter de schermen:
Hollywood-acteur Brad Pitt speelde in de jaren '80 ooit mee in een Pringles-reclame:
